Forza Inter

Πώς προέκυψε το 1908 λοιπόν η Internazionale από τα σπλάγχνα της Μίλαν; Μα, επειδή οι Βρετανοί, τέκτονες ιδρυτές της δεύτερης, αρνήθηκαν να δεχθούν ξένους ποδοσφαιριστές στις τάξεις της ομάδας κι έτσι, από την μειοψηφία των «διεθνιστών» ιταλών που αποχώρησαν διαφωνούντες, γεννήθηκαν οι νερατζούρι, ως αντίπαλο δέος των ροσονέρι. Το μπλε του παραδείσου κόντρα στο κόκκινο της κόλασης. Ξένοι στην ίδια πόλη. Στα χρόνια του Μουσολίνι, η ομάδα των διεθνιστών υποχρεώθηκε να αλλάξει το όνομα, έγινε Ambrosiana. Έπρεπε να τελειώσει ο β΄παγκόσμιος πόλεμος και να καταρρεύσει το καθεστώς για να ξαναβρεί η Ίντερ την ταυτότητα και τον εαυτό της. Με τον Αργεντίνο Χερέρα τη δεκαετία του ’60 δίδαξε το κατενάτσιο κερδίζοντας πρωταθλήματα στην Ιταλία, στην Ευρώπη και στον κόσμο ολόκληρο - δύο φορές. Παίκτες σύμβολα για την ομάδα, όπως ο Ματσόλα και ο Φακέτι, ο Ματέους και ο Κλίνσμαν, ο Βιέρι και ο Μπονισένια, ο Ρονάλντο και ο Ζαμοράνο, ο Αντριάνο» και γιατί όχι πια και ο μεγάλος αρχηγός Ζανέτι (προχτές έπαιξε το 700ό του παιχνίδι). Ο σημερινός της πρόεδρος, Μάσιμο Μοράτι, πιστός στις παραδόσεις ενισχύει τους Ζαπατίστας με χρήματα κι ασθενοφόρα, όπως ενισχύει κινήματα οικολόγων και ιδρύματα, εντός και εκτός Ιταλίας. Αυτά τα λίγα για την ιστορία της Inter.

Μετά από τόσα χρόνια στο καναβάντζο λόγω των στημένων πρωταθλημάτων από Μίλαν καί Γιουβέντους, έφτασε η ώρα της εκδίκησης για τους νερατζούρι! Τρεμπλ λοιπόν και 100.000 χιλιάδες οπαδοί της Inter στους δρόμους του Μιλάνο καί όχι μόνο! Η ώρα της δικαίωσης των νερατζούρι και της ιστορίας της Inter έφτασε...

Υ.Γ. Στο Τορίνο πριν τον τελικό ένας άντρας 63 ετών οπαδός της Inter έχασε τη ζωή του μετά από συμπλοκή που είχε σε μπαρ με άλλο οπαδό. Αιτία της συμπλοκής ήταν η παρουσία πολλών ξένων παικτών στήν ομάδα της Inter. Φαίνεται ότι ο αντίπαλος φασιστοοπαδός θέλει ''καθαρές'' ομάδες με μόνο ιταλούς ποδοσφαιριστές. Μήπως σας θυμίζει και λίγο ελληνιστάν αυτή η λογική;

Εγώ προσωπικά πάντως μια χαρά πορωμένους και διψασμένους είδα τους ''ξένους'' της Inter!!!

Mπάλα Eίναι, Kαι Ξεφουσκώνει.

Nικόλαος Πατέρας: Aς πούμε ότι η Mπιρμπίλη ξυπνάει καλά, σου υπογράφουν όλα τα χαρτιά και προχωράμε να κάνουμε το γήπεδο. Mε τί χρήματα θα το κάνουμε; Όποιος και να πάει να πάρει δάνειο, δεν υπάρχει. Oι τράπεζες έχουν στεγνώσει. Mπορεί να έρθεις σε άσχημη θέση σε ένα μήνα, να έχεις πάρει όλα τα χαρτιά και να μην υπάρχει τράπεζα στην Eλλάδα να χρηματοδοτήσει το έργο.
Παύλος Γιαννακόπουλος: Tα λεφτά πού θα βρεθούν;
Nικόλαος Πατέρας: Aυτό λέω. Mιλάμε για 90 - 95 εκατ. ευρώ, να πάρουμε με χρηματοδότηση τα 60 - 70; Πώς, από τη στιγμή που οι τράπεζες (όπου ξέρουμε τί γίνεται γιατί είμαστε μέτοχοι) κρύβουν τα προβλήματα, θα βρούμε τα λεφτά; Έχει λάβει υπόψη της η ΓHΠEΛ πόσο έχουν αλλάξει οι οικονομικές συγκυρίες;
(ελευθεροτυπία 20/4/2010)

Δεν είναι χαριτωμένο που οι “ξέρουμε - τί - γίνεται - γιατί - είμαστε - μέτοχοι” των ελληνικών τραπεζών δεν μπορούν να πάρουν ούτε οι ίδιοι δάνειο απ’ αυτές, και μάλιστα για τον ιερό σκοπό της οικοδόμησης ποδοσφαιρικού γηπέδου (με όλα τα παράπλευρα), ε; Δεν είναι χαριτωμένο που η (στημένη, προφανώς) υποκλοπή των συζητήσεων του δ.σ. μιας ποδοσφαιρικής ομάδας αποκαλύπτει με λίγα και απλά λόγια την κατάσταση των ελληνικών τραπεζών; Έχουν στεγνώσει! Mα γιατί; Έκατσαν πολύ απλωμένες στον ήλιο της χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης; E, αφού στέγνωσαν, ας τις μαζέψει κάποιος. Eίναι έτοιμες για σιδέρωμα.
Tώρα βέβαια οι οπαδοί του παναθηναϊκού θα έπρεπε να έχουν άλλες απορίες. Tου είδους και γιατί ρε ζάμπλουτοι ιδιοκτήτες θέλετε δανεικά τα δύο τρίτα των 90 - 95 μυρίων για να μας ξεγκαστρώσετε με το γήπεδο; Eίναι ίσως μια ευκαιρία να μάθουν κι αυτοί ένα απ’ τα βρώμικα μικρά μυστικά της πολιτικής οικονομίας του καπιταλισμού: έτσι δουλεύουν τ’ αφεντικά, κι ακόμα περισσότερο έτσι δουλεύουν τ’ αφεντικά που είναι μέτοχοι των τραπεζών. Mε λεφτά - της - τράπεζας (δηλαδή: των καταθετών της), και όχι με δικά τους! Mαλάκες είναι; Πάει καλά η δουλειά; Ψευτογυρνάνε πίσω τα δανεικά (προσοχή: “ψευτό”...) και τσεπώνουν τα κέρδη. Δεν πάει καλά η δουλειά; E, ποιός έχασε; Aυτοί; Σιγά - η τράπεζα (τους) έχασε! Που θα τα πάρει από αλλού· αυτή είναι εύκολη δουλειά για την τράπεζα. Aλλά πρέπει να κρατάει λίγη υγρασία· άμα “στεγνώσει” είναι πρόβλημα...
M’ αυτά και μ’ αυτά, καλό είναι και το “ολυμπιακό στάδιο”, μισό μισό με την αεκ. Kαι τί ειρωνεία, ε; Nα είσαι βάζελος ή χάνουμος, και να έχεις “έδρα” ένα γήπεδο που λέγεται “ολυμπιακό”!...
Xάλια φάση.

www.sarajevomag.gr

Ντόμινο

«Να γιατί δεν πρόκειται να πτωχεύσει η Ελλάδα», υποστηρίζουν παράγοντες της ελληνικής αγοράς αξιολογώντας τα στοιχεία του παρατιθέμενου πίνακα, στον οποίο αναφέρονται αναλυτικά όλα τα χρέη των εμπλεκόμενων ευρωπαϊκών χωρών μεταξύ τους: Ελλάδας, Πορτογαλίας, Ισπανίας, Ιταλίας, Γαλλίας, Γερμανίας και Ιρλανδίας (πηγή Bank for International Settlement, The New York Times, στοιχεία 31ης/12/2009).

Σύμφωνα με τους παράγοντες αυτούς, οι επιπτώσεις ενός ελληνικού default θα είναι τόσο μεγάλες για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, που θα πλήξει καίρια ακόμη τις ισχυρότερες οικονομίες της. Άρα, λογικό είναι να σπεύσουν όλοι προκειμένου ένα τέτοιο καταστροφικό σενάριο, τελικά να αποφευχθεί.

Με τη γλώσσα των αριθμών

Έχουμε λοιπόν και λέμε. Η Ελλάδα οφείλει συνολικά 236 δισ. δολάρια, εκ των οποίων 76 δισ. στη Γαλλία, 45 δισ. στη Γερμανία, 15 δισ. στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά και 9,7 δισ. στην Πορτογαλία, καθώς και 6,9 δισ. στην Ιταλία.

Όπως πολλοί υποστηρίζουν, το ενδεχόμενο πτώχευσης της Ελλάδας θα εντείνει το ήδη υπάρχον πρόβλημα της Πορτογαλίας.

Με δεδομένα μάλιστα τα spreads στα πορτογαλικά ομόλογα, το πιθανότερο σενάριο είναι ότι η μεσογειακή αυτή χώρα θα χρηματοδοτεί μέσω του ψηφισθέντος πακέτου στήριξης την Ελλάδα με 5%, όταν η ίδια θα καταβάλει ακόμη πιο υψηλά επιτόκια προκειμένου να αντλήσει τα δικά της δάνεια!

Σε περίπτωση όμως, ενός default στην Πορτογαλία, τότε το πρόβλημα θα μεταφερθεί ταχύτατα στην Ισπανία, καθώς γύρω στο 1/3 του πορτογαλικού δημόσιου χρέους (86 από τα 286 δισ. δολάρια) κατέχονται από ισπανικά χέρια… Επιπλέον, η Πορτογαλία οφείλει 47 δισ. δολάρια στη Γερμανία, 45 δισ. στη Γαλλία και 24 δισ. στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Συνοψίζοντας λοιπόν, έχουμε και λέμε: Αν πτωχεύσουν Ελλάδα και Πορτογαλία, θα επηρεαστούν αθροιστικά κρατικά χρέη: 87,3 δισ. $ προς Ισπανία, 120 δισ. προς Γαλλία, 92 δισ. προς Γερμανία και 39 δισ. προς Ηνωμένο Βασίλειο!

Όπως προαναφέραμε ωστόσο, έντονο πρόβλημα θα υπάρξει και για την Ισπανία, η οποία εκτός από το ότι δανείσει με 86 δισ. την Πορτογαλία, έχει δανειστεί 220 δισ. από τη Γαλλία, 238 δισ. από τη Γερμανία, και 114 δισ. από το Ηνωμένο Βασίλειο.

Στην περίπτωση δηλαδή, που Ελλάδα και Πορτογαλία πτωχεύσουν και παρασύρουν στη συνέχεια και την Ισπανία, τότε θα τεθούν αθροιστικά εν αμφιβόλω: χρέη 340 δισ. δολάρια προς τη Γαλλία, 330 δισ. προς τη Γερμανία και 153 δισ. προς το Ηνωμένο Βασίλειο, που ήδη διαθέτει «βεβαρημένα» μακροοικονομικά μεγέθη…

Η πραγματικότητα όμως θα είναι σε κάθε περίπτωση πολύ χειρότερη, καθώς πέρα από τα χρέη των κρατών, θα επηρεαστούν και τα όποια δάνεια των επιχειρήσεων και οι όποιες απαιτήσεις που θα υπάρχουν από τις εταιρείες των χωρών, οι οποίες θα πτωχεύσουν.

Για παράδειγμα, μια ενδεχόμενη πτώχευση του πορτογαλικού κράτους θα συμπαρέσυρε πολλές τοπικές επιχειρήσεις, οι οποίες με τη σειρά τους δεν θα πλήρωναν τους προμηθευτές τους από την Ισπανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο κ.λπ.

Επιπρόσθετα, υψηλότατες απομειώσεις θα είχαν οι γερμανικοί, ισπανικοί, βρετανικοί, κ.α. όμιλοι που έχουν παρουσία στην Πορτογαλία.

Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι σε περίπτωση που πτωχεύσει η Ελλάδα, τα πράγματα δεν χειροτερεύουν απλά για το λεγόμενο ευρωπαϊκό νότο, αλλά ακόμη και για τις ισχυρότερες οικονομίες της «γηραιάς ηπείρου»…

Κείμενο Της Κατάληψης Σκαραμαγκά

Η μεγαλειώδης απεργιακή συγκέντρωση και πορεία σήμερα Τετάρτη 5 Μαϊου μετατράπηκε σε έναν κοινωνικό χείμαρο οργής. Τουλάχιστον 200 χιλιάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας στο δρόμο (εργαζόμενοι και άνεργοι, στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ντόπιοι και μετανάστες) επιχειρούσαν επί ώρες σε διαδοχικά κύματα να περικυκλώσουν και να καταλάβουν τη Βουλή. Οι δυνάμεις καταστολής σε πλήρη διάταξη στο γνώριμο ρόλο τους, αυτόν της προάσπισης της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας. Οι συγκρούσεις πολύωρες και εκτεταμένες. Το πολιτικό σύστημα και οι θεσμοί του στο ναδίρ.

Αναμέσα σε όλα όμως, ένα περιστατικό τραγικό που καμιά λέξη δεν μπορεί να το περιγράψει: 3 άνθρωποι νεκροί από αναθυμιάσεις στο υποκατάστημα της Marfin Bank στην οδό Σταδίου που τυλίχθηκε στις φλόγες.

Το κράτος και σύσσωμος ο δημοσιογραφικός συρφετός, χωρίς καμία αιδώ απέναντι στους νεκρούς και τους οικείους τους, μιλούν από την πρώτη στιγμή για δολοφόνους-κουκουλοφόρους, επιχειρώντας να αξιοποίησουν το συμβάν για να κατευνάσουν το ρεύμα κοινωνικής οργής που ξέσπασε, για να αποκαταστήσουν το κουρελιασμένο τους κύρος, για να επιβάλλουν ξανά τον αστυνομικό στρατό κατοχής στους δρόμους, για να καταστείλλουν τις εστίες κοινωνικής αντίστασης και ανυπακοής στην κρατική τρομοκρατία και την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Για το λόγο αυτό τις τελευταίες ώρες οι αστυνομικές δυνάμεις επελαύνουν στο κέντρο της Αθήνας, έχουν προχωρήσει σε εκατοντάδες προσαγωγές και έχουν εισβάλει με πυροβολισμούς και χειροβομβίδες κρότου λάμψης στην αναρχική κατάληψη “χώρος ενιαίας πολύμορφης δράσης” στην οδό Ζαϊμη και στο “στέκι μεταναστών” στην Τσαμαδού προκαλώντας εκτεταμένες ζημιές (και οι δυο χώροι στα Εξάρχεια). Την ίδια στιγμή, η απειλή της βίαιης αστυνομικής εκκένωσης επικρέμμεται πάνω και από τους υπόλοιπους αυτοοργανωμένους χώρους (καταλήψεις και στέκια) μετά το πρωθυπουργικό διάγγελμα περί εισβολών για τη συλλήψη των “δολοφόνων”.

Οι κυβερνήτες, οι κρατικοί αξιωματούχοι, το πολιτικό προσωπικό, τα τηλεφερέφωνα και οι έμμισθοι κονδυλοφόροι επιχειρούν με τον τρόπο αυτό να καθάρουν το καθεστώς τους και να εγκληματοποιήσουν τους αναρχικούς και κάθε ακηδεμόνευτη φωνή αγώνα. Λες και υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα αυτοί που επιτέθηκαν στην τράπεζα να γνώριζαν πως μέσα υπήρχαν άνθρωποι και ωστόσο να την πυρπόλησαν (εφόσον ισχύει το επίσημο σενάριο). Μάλλον μπερδεύουν τους αγωνιζόμενους ανθρώπους με τους εαυτούς τους, που χωρίς κανένα ενδοιασμό παραδίδουν ολόκληρη την κοινωνία στην πιο βαθιά λεηλασία και υποδούλωση, που υποδεικνύουν στους πραιτοριανούς τους να χτυπάνε ανενδοίαστα και να πυροβολούν στο ψαχνό, που οδήγησαν 3 ανθρώπους στην αυτοκτονία την τελευταία εβδομάδα λόγω χρεών.

Η αλήθεια είναι ότι ο πραγματικός δολοφόνος, ο πραγματικός αυτουργός του σημερινού τραγικού θανάτου των 3 ανθρώπων είναι ο “κύριος” Βγενόπουλος, που με τους γνωστούς εργοδοτικούς εκβιασμούς (απειλή απόλυσης) ανάγκασε τους υπαλλήλους του σε ημέρα απεργίας να εργάζονται στα υποκαταστήματα της τράπεζάς του, ακόμα και σε αυτά, όπως της Σταδίου, απ’ όπου θα περνούσε η διαδήλωση. Εκβιασμοί που είναι γνώριμοι σε όλους όσοι βιώνουν καθημερινά την τρομοκρατία της μισθωτής σκλαβιάς. Να δούμε, σήμερα, τι δικαιολογίες θα βρει να ξεφουρνίσει στους οικείους των θυμάτων και σε ολόκληρη την κοινωνία (με το γνωστό σιχαμένο μελιστάλαχτο και σοβαροφανές ύφος του) αυτός ο μεγαλοκεφαλαιούχος, που ορισμένα καθεστωτικά κέντρα τον προωθούν για επόμενο πρωθυπουργό σε κυβέρνηση “εθνικής ενότητας” μετά την αναμενόμενη ολοκληρωτική κατάρρευση του πολιτικού συστήματος.

Αν μπορεί μια απεργία δίχως προηγούμενο να θεωρηθεί δολοφόνος…

Αν μπορεί μια διαδήλωση δίχως προηγούμενο, σε μια κοινωνική κρίση δίχως προηγούμενο, να θεωρηθεί δολοφόνος…

Αν μπορούν ανοιχτοί κοινωνικοί, ζωντανοί και δημόσιοι χώροι να θεωρηθούν δολοφόνοι…

Αν μπορεί το κράτος να απαγορεύει την κυκλοφορία και να επιτίθεται σε διαδηλωτές με το πρόσχημα να συλλάβει δολοφόνους…

Αν μπορεί ο Βγενόπουλος να κρατάει έγκλειστους εργαζόμενους μέσα σε μια τράπεζα, κατ’ εξοχήν κοινωνικό εχθρό και στόχο επίθεσης των διαδηλωτών…

…είναι γιατί η εξουσία, ο κατ’ εξακολούθηση δολοφόνος, θέλει να καταστείλει στη γέννησή της μια εξέγερση που αμφισβητεί τη λύση μιας ακόμα πιο βάναυσης επίθεσης στην κοινωνία, μιας ακόμα μεγαλύτερης κοινωνικής λεηλασίας από το κεφάλαιο, μιας ακόμα πιο διψασμένης αφαίμαξής μας.

…είναι γιατί το μέλλον της εξέγερσης δε χωρά πολιτικούς και αφεντικά, αστυνομία και ΜΜΕ.

…είναι γιατί πίσω από την πολυδιαφημισμένη “μοναδική” τους λύση, υπάρχει η λύση που δε μιλάει για ρυθμούς ανάπτυξης και ανεργία, αλλά για αλληλεγγύη, αυτοοργάνωση και ανθρώπινες σχέσεις.

Ας κοιταχτούν λοιπόν ανάμεσά τους τα φυράματα της εξουσίας και του κεφαλαίου, οι παρατρεχάμενοι και οι λακέδες τους για το ποιοι είναι οι δολοφόνοι της ζωής, της ελευθερίας, της αξιοπρέπειας. Και σήμερα και πάντα.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ, ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ, ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΣ

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ

ΟΛΟΙ & ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ