Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009

ΣΟΥ ΤΑΖΟΥΝΕ ΛΑΓΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΕΙΣ ; ΓΑΜΙΕΤΑΙ ΤΟ ΚΩΛΟΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ !

Οι εκλογές συστήθηκαν όχι για απεγκλωβισμό από την κρίση, αλλά για την σύσταση ενός διακομματικού κέντρου εξουσίας που θα ηγεμονεύουν οι τραπεζίτες και θα επιβάλλουν συγκεκριμένες οικονομικές πολιτικές του Κεφαλαίου. Τα δυο εναλλασσόμενα κόμματα, σταθερά στην Εξουσία εδώ και χρόνια, έρχονται σ’ αυτή τη χρονική περίοδο να απαντήσουν στις πιέσεις και απαιτήσεις του τραπεζικού συστήματος. Ένα σύστημα που σχεδιάζει κατά το δοκούν τις προσδοκίες των ανθρώπων, διαμορφώνοντας κυνικά το μέλλον όλων μας, αποτυπώνοντάς το στα δικά του λογιστικά κέρδη.

Οι εξαρτήσεις που έχουν τα πολιτικά κόμματα με την οικονομική ολιγαρχία, τοπική, ευρωπαϊκή και παγκόσμια, καθώς και οι δεσμεύσεις απέναντι στην Ε.Ε. και τους άλλους διεθνής οργανισμούς οικονομικής υποδούλωσης, δεν αφήνουν περιθώρια για «ξεσφίξιμο του ζωναριού», ανεξάρτητα από το ποιος θα κυβερνήσει.

Το ελληνικό Κράτος εντάσσεται σε ένα ενιαίο διεθνές πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό μπλοκ, πάντα πρόθυμο στην εξυπηρέτηση των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, πολυεθνικών και του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Οι διαρθρωτικές αλλαγές για πάγωμα μισθών, περικοπές και φοροεπιθέσεις, έχουν την σφραγίδα των Βρυξελλών και τις επιταγές της Ε.Ε. για συμμόρφωση στη συνθήκη του Μάαστριχτ, οπότε όποιο σχήμα και να προκύψει από τις εκλογές θα καταρτίσει σκληρότατο και αντικοινωνικό προϋπολογισμό το 2010. Ένα σχήμα διοίκησης απολύτως απαραίτητο για τις δυνάμεις της τυραννίας , που θα επιταχύνει την οικονομική πειθαρχία και τον οικονομικό ολοκληρωτισμό, σημαίνει ότι ο μηχανισμός του Κεφαλαίου θα πρέπει να απορροφήσει όλο τον κοινοβουλευτικό υπόκοσμο.

Η χώρα μας βρίσκεται ΔΙΑΡΚΩΣ σε περίοδο «δημοσιονομικής προσαρμογής», πράγμα που σημαίνει «λιτότητα και θυσίες», δηλαδή στρίμωγμα των εργαζομένων στον απόπατο, της μεσαίας τάξης στα νύχια των τραπεζών, ενώ παράλληλα οι εξουσιαστικοί αγύρτες συνεχίζουν ανενόχλητοι να κάνουν πάρτυ και να θησαυρίζουν σε βάρος μας, ξαφρίζοντας το χρήμα, μεταμορφώνοντας τον κοινό πλούτο σε προσωπική περιουσία.

Η πλειοψηφία του πληθυσμού ηγεμονεύεται από τις αξίες, τα ιδανικά και τα πολιτιστικά πρότυπα του αστισμού. Ο παρατεταμένος εργασιακός και κοινωνικός μεσαίωνας που βιώνουμε και έχει πυρπολήσει όλες τις πτυχές της ζωής μας με πλήθος νέων νόμων που είναι αποτέλεσμα της εξέλιξης του καπιταλισμού, κυρίως την τελευταία 20ετία, συνεχίζεται. Με διάφορα ιδεολογήματα και προσχήματα, όπως αυτό της οικονομικής κρίσης, το καθεστώς, χτυπάει όχι μόνο τα ψήγματα στοιχειωδών δικαιωμάτων που έχουν απομείνει, αλλά ουσιαστικά διαλύει τη συνοχή και την ύπαρξη της εργατικής τάξης και όλων των καταπιεσμένων.

Η επίπλαστη ευδαιμονία των τελευταίων ετών, που τεχνηέντως λανσαρίστηκε ως «εκσυγχρονισμός», με συμβολικά ορόσημα την είσοδο στην Ο.Ν.Ε., τους Ολυμπιακούς αγώνες και την αναδιάρθρωση της οικονομίας, δεν μπόρεσε να συγκαλύψει για πολύ την σκληρή πραγματικότητα που κρυβόταν από πίσω. Τώρα αναζητούν ευκαιρίες στην οικονομική κρίση για να ξεφορτωθούν και τις τελευταίες δεσμεύσεις απέναντι στους εργαζόμενους, όπως οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, οι ασφαλιστικές συνεισφορές και τα εργασιακά δικαιώματα, τα οχτάωρα και τα ψήγματα προνομίων που απέμειναν.

Δ.Ν.Τ. , Ν.Α.Τ.Ο. , Ο.Ν.Ε. , Ε.Ε. και το ελληνικό Κράτος, ετοιμάζουν χειρότερο κύμα αντικοινωνικών επιθέσεων με προσχεδιασμένη αύξηση της ανεργίας, με μείωση της αγοραστικής δύναμης των εργατικών στρωμάτων, της ανέχειας, του ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας, της αποβιομηχάνισης, της δολοφονικής επίθεσης ενάντια στην νεολαία που εξεγείρεται. Με δολοφόνους μέσα και δίπλα στις δυνάμεις καταστολής, με το παρακράτος και διάφορα σκουπίδια που είναι έτοιμα οι για όλα να συμπληρώσουν το άπλωμα του ήδη σχηματισμένου αστυνομικού Κράτους στον κοινωνικό χώρο, τρομοκρατώντας στο όνομα της «Τάξης και της Ασφάλειας». Με εκφασισμό της δικαιοσύνης, με χαφιεδισμό, με παρακολουθήσεις, με κάμερες παντού, με έλεγχο, με προληπτική καταστολή, με ιδιώνυμα και κουκουλονόμους., με επίθεση ενάντια στην παιδεία, με καταπατήσεις των ακτών, με πυρκαγιές δασών για χάρη των μεγαλοεργολάβων και με εμάς να πνιγόμαστε στις πρώτες πλημμύρες, με συμμετοχή κυβερνητικών στελεχών στο μαφιόζικο έγκλημα, με κουμπάρους, με εργολάβους και λοιπά παράσιτα, με μεθόδους των ολοκληρωτικών καθεστώτων προκειμένου να μας πείσουν και εν ανάγκη να μας αναγκάσουν να πειθαρχήσουμε. Με φοροεπιδρομές και επίπονες αλλαγές στο συνταξιοδοτικό-ασφαλιστικό, με δουλεμπόριο, με ανασφάλιστη εργασία, με απολύσεις, με ενοικιάσεις εργαζομένων, με ωρομίσθια, με stage, με εργατικά ατυχήματα-δολοφονίες. Με χρηματιστηριακές απάτες, με ιδιωτικοποιήσεις μονοπωλιακών τομέων, με φιλελευθεροποίηση της οικονομίας, με την ενίσχυση της ύπαρξης της «γενιάς των 400 και 600 ευρώ».


Διαπλοκή και διαφθορά, περικοπές και φόροι - ότι σκατά είν' οι βουλευτές είναι και οι ψηφοφόροι.


Όλοι αυτοί που έχουν κάτσει στο σβέρκο μας και θέλουν να μας «ωφελήσουν», να μας αντιπροσωπεύσουν και να μας κουμαντάρουν, είναι αυτοί που ευθύνονται για το ότι βρισκόμαστε ένα βήμα πριν τη χρεοκοπία ως χώρα και χρεωμένοι όλοι ως το λαιμό, πράγμα που σημαίνει ότι είμαστε όμηροι των τόκων και του «εξωτερικού χρέους», σκλάβοι που θα πρέπει να δουλεύουμε για όλη μας τη ζωή μόνο και μόνο για να ξεχρεώσουμε.

Ενώ ο πλούτος παρουσιάζεται να ρέει και υποτίθεται ότι διανέμεται αναλογικά μέχρι τα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας, καταλήγει εν τέλει να συσσωρεύετε στις τσέπες μιας συγκεκριμένης τάξης. Παράλληλα οι αυξημένες ανάγκες των εργαζομένων (από τις συνεχόμενες ανατιμήσεις) για να καλυφθούν γίνονται έρμαιο στον δανεισμό, με αποτέλεσμα να παραπαίουν σε διπλή εκμετάλλευση : οι τόκοι είναι υπεραξία που αποσπάται προκαταβολικά από μια μελλοντική εργασία τους, πέρα από την υπεραξία που υφαρπάζεται μέσα στην παρούσα παραγωγική διαδικασία. Φαινόμενα σύμφυτα στην κίνηση των κεφαλαίων και των καπιταλιστικών περιόδων κρίσεων.


Η ΑΝΥΠΟΛΗΨΙΑ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

Από την μεταπολίτευση και ένθεν, η κοινωνία βιώνει στην καθημερινότητά της την βαρβαρότητα, την αγριότητα και τη σήψη της καπιταλιστικής γραφειοκρατίας. Συνεχώς παρακολουθούμε για σκάνδαλα, μίζες και διαπλεκόμενα συμφέροντα πολιτικών με επιχειρηματίες. Στην ουσία πολιτική χωρίς τις πλάτες και τις τσέπες των επιχειρηματιών και του Κεφαλαίου δεν γίνεται. Από το να εκλεγούν τα κόμματα και οι πολιτικοί, μέχρι να εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα ή κάποιους νόμους, πρέπει να έχουν οικονομική στήριξη και πλάτες. Για τον προεκλογικό τους «αγώνα», αλλά και για τα ατομικά τους έξοδα πρέπει να διαθέτουν μια οικονομική «πηγή». Αν δεν προέρχονται από τις γνωστές οικογένειες του Κεφαλαίου, βρίσκουν κάποιους σπόνσορες προσφέροντάς τους ανταλλάγματα, «νομότυπα» ή «παράνομα». Έτσι αν παν αντίθετα με τα συμφέροντα της οικονομικής τους «πηγής», σταματάν να δέχονται και τα οικονομικά οφέλη.

Κατά προέκταση, τα μεγάλα δημόσια έργα, οι υπέρογκοι στρατιωτικοί εξοπλισμοί, οι κρατικές προμήθειες, οι εμπορικές συμφωνίες όπως και κάθε άλλη «αναπτυξιακή δραστηριότητα», είναι «παραγγελίες» μεγαλοεπιχειρηματιών και μια καλή αφορμή να στρωθεί το τραπέζι για το τρελό φαγοπότι της μίζας και της ρεμούλας. Είναι πασίγνωστο πλέον, ότι δεν γίνεται να υπάρξει αστικό κόμμα ή πολιτικός που να μην είναι διαλεγόμενος με οικονομικά συμφέροντα.

Η μαζικότητα των δυο μεγάλων κομμάτων έως και τις αρχές του ’90, είχε ως αποτέλεσμα να επικρατήσουν σε κάθε πολιτική και κοινωνική δομή (συνδικάτα, σωματεία, δημόσιες υπηρεσίες και σε όλους τους θεσμούς) και όλα να διακοσμηθούν από μέλη των δυο αυτών κομμάτων. Αυτό κάνει σαφές ότι η σημερινή διαφθορά έχει απόλυτη συνάφεια με την διαφθορά των δυο αυτών κομμάτων. Η οικονομία των ολιγοπωλίων αντλούσε απ’ τους δυο τα τεράστια υπερκέρδη της και επένδυε στην εκμετάλλευση των εργαζομένων και του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου. Αυτό το οικονομικό μοντέλο τροφοδότησε με ηθικές αξίες και το πολιτικό σύστημα των αστικών κομμάτων. Από ένα μόνο σκάνδαλο (Siemens) μάθαμε ότι μόνο μια εταιρεία χρηματοδοτούσε και άρα έλεγχε 150 βουλευτές (όπως τις αρχές του ’90 διάφοροι προμηθευτές του ΟΤΕ χρηματοδότησαν και τα τρία τότε κόμματα.

Κανένα κόμμα και καμιά εξουσιαστική ελίτ δεν θα μας απελευθερώσει. Εξάλλου μας το λένε και οι ίδιοι ότι δεν θέλουν και δεν μπορούν ούτε καν να ελαφρύνουν κάπως τη θέση μας. Θέλουν να μας τα πάρουν όλα, αποφασίζοντας για εμάς πριν από εμάς. Δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη. Βλέπουμε τις πολυτελείς βίλες και τα κότερα, τις δεξιώσεις, την γκλαμουριά, την τεράστια σπατάλη των πλουτοκρατών και των διαφόρων παρασίτων, την ίδια στιγμή επικαλούνται την οικονομική κρίση και κάνουν περικοπές από τους μισθούς, την υγεία, την παιδεία, τις συντάξεις… Η αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος καταρρέει, κλονίζεται ακόμα και στα μάτια των πιο φανατικών οπαδών του. Όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι η διάχυτη δυσωδία που έχει βρωμίσει την καθημερινότητα, είναι σύμπτωμα γενικευμένης και προχωρημένης σήψης που στο γρήγορο διάβα της μολύνει τα πάντα. Τα κόμματα απομονώθηκαν ακόμη περισσότερο από την κοινωνία, γνωρίζοντας μια συνολική αποδοκιμασία, οι αλλαγές όμως έχουν διαμορφωθεί και δρομολογηθεί. Κανένα κόμμα δεν έχει κοινωνική διείσδυση, κανένα δεν έχει καταφέρει να αποφύγει τους ανέμους της διαφθοράς, κανένα κόμμα δεν το εμπιστεύεται η κοινωνία και κανένα κόμμα δεν μπορεί να δράσει σ’ αυτόν τον ήδη διαμορφωμένο πολιτικό και οικονομικό χώρο. Οι μόνοι που απέμειναν να τους συμπαραστέκονται είναι αυτοί στους οποίους υποσχέθηκαν κάποια ανταλλάγματα, μια θέση και κάποιες ελπίδες εργασιακής αποκατάστασης, πουλώντας τους «φύκια για μεταξωτές κορδέλες» τις πιο πολλές φορές.


ΤΟ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΪΟΝ

Οι εκλεκτοί της Εξουσίας έχουν μετατραπεί σε εμπόρευμα, με έμπειρους διαφημιστές να αναλαμβάνουν να μας το παρουσιάσουν όσο πιο ελκυστικό γίνεται. Τους καθορίζουν πως θα ντυθούν, τον τρόπο που θα κάθονται μπροστά στις κάμερες, πως θα κουνούν τα χέρια τους, τον τόνο της φωνής τους και όλα τα συναφή. Οι επικοινωνιολόγοι τους παρέδωσαν τα καλύτερα και ακριβότερα μαθήματα για να γίνουν αρεστοί και «πιασσάρικοι» στο κοινό τους. Εκατομμύρια ευρώ δαπανήθηκαν για τις προεκλογικές φιέστες και την διαφήμιση.

Όπου και να κοιτάξεις, σε όποια περιοχή της χώρας, το μάτι σου πέφτει πάνω στις γυαλισμένες κωλόφατσες χαμογελαστών πολιτικών μπινέδων. Ξαφνικά, τα επιτελεία των κομμάτων και οι βουλευτές απέκτησαν μια απότομη ευαισθησία για όλους και για όλα. Μεγαλόσχημες ρητορείες ατέλειωτων ωρών για τα δήθεν προγράμματά τους, πολιτικαντισμοί και λοβιτούρες, ενδιαφέρον μέχρι και για τον τελευταίο πολίτη. Υποσχέσεις για διορισμούς και για αποκατάσταση στο μέλλον. Εκεί πατάει και η αναμονή για την πολυπόθητη ψήφο. Στην ανασφάλεια για το σκοτεινό μέλλον που διαγράφεται και στην προσμονή για μια θέση στο δημόσιο ή σε κάποια εταιρεία για τους νέους, για τις οικογένειες και κυρίως για τους γονείς που ελπίζουν να βολευτεί κάπου το παιδί τους με την παρέμβαση κάποιου υπουργού, αφού η αξιοκρατία και το αδιάβλητο των διορισμών έχει παρέλθει προ πολλού.

Δεν ξεχνούν να μας υπενθυμίσουν πως όλοι είμαστε ίσοι και ελεύθεροι. Κάποιο τρώνε με χρυσά κουτάλια και κάποιοι ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας. Είμαστε όλοι ίσοι, αλλά κάποιοι κάνουν τα κουμάντα, την διαχείριση, την εξουσία, το γόητρο και τον πλούτο και κάποιοι το βάσανο της εργασίας, της ανεργίας, του άγχους της ανασφάλειας. Είμαστε όλοι ίσοι, αλλά δεν είμαστε όλοι κεφαλαιοκράτες. Είμαστε όλοι ίσοι, αλλά κάποιοι δεν είμαστε ούτε καν άνθρωποι. Η ελευθερία κάποιων έχει μεγαλύτερη αξία από αυτήν κάποιων άλλων. Αποφασίζουμε όλοι για τις ζωές μας, αλλά μόνον κάποιο λίγοι παίρνουν αποφάσεις για τη δική μας τη ζωή και ενάντιά μας.

Όποιο κόμμα ή συνασπισμός κομμάτων και να έρθει στην Εξουσία μέσα στα πλαίσια μιας αστικής δημοκρατίας, η πολιτική που θα ακολουθήσει θα είναι ίδια και απαράλλαχτη : προνόμια για τους λίγους και φτώχεια για τους πολλούς.


ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ, Η ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

Το τέλος των καπιταλιστικών υποσχέσεων έχει οδηγήσει σε μια νέα απόπειρα κοινωνικής συναίνεσης, αυτή τη φορά στη βάση του φόβου και των νομοθετημάτων που παραπέμπουν σε ολοκληρωτικές λύσεις. Οι εξουσιαζόμενοι (άνεργοι, νεόπτωχοι, επισφαλείς, νεολαίοι, εργαζόμενοι, πτυχιούχοι, μετανάστες…) κατατάσσονται σε ανάξιες για βίο ζωές, στοιβαγμένοι στον αποκλεισμό και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η άρχουσα τάξη και οι συνεργάτες της, συνεχίζουν ανενόχλητοι να μας ληστεύουν και να μας κοροϊδεύουν ξεδιάντροπα σκάβοντας όμως με τα ίδια τους τα χέρια τον λάκκο τους. Υποδαυλίζοντας τον κοινωνικό ανταγωνισμό, αναζωπυρώνουν την ταξική πάλη που θα τους φέρει αντιμέτωπους με την κοινωνική αμφισβήτηση και την ανατροπή της κυριαρχίας τους.

Σ’ αυτές τις αντίξοες συνθήκες, Κράτος και Κεφάλαιο επιστρατεύουν την ωμή βία ενάντια στην διάχυτη κοινωνική οργή που προμηνύει την επερχόμενη καταιγίδα. Αντιδρούν σπασμωδικά, μιας και νοιώθουν την απειλή, γιατί δεν έχουν άλλη δυνατότητα να σταματήσουν τις εξελίξεις. Η αντίδρασή τους αυτή αποκαλύπτει την ολοκληρωτική φύση της δημοκρατίας και τα όριά της. Γνωρίζουν ότι ένας αντίστοιχος Δεκέμβρης θα ξανασυμβεί αναπόφευκτα, αλλά θα είναι πιο μαζικός , οργανωμένος, πολλυσυμετοχικός και επίμονος.

Δεν έχουμε αποχαυνωθεί τελείως. Όσο και να προσπαθούν με τα Μέσα Μαζικής Αποχαύνωσης και Προπαγάνδας τους να μας κοιμίσουν με διάφορα παραμύθια, οι εφιάλτες που η καθημερινότητα και η πραγματικότητα γεννά και οι ανυπόφορες συνθήκες που βιώνουμε , μας κρατάνε ξάγρυπνους. Και επειδή υπάρχει και ένα όριο στην ξεφτίλα και την υπομονή και εμείς έχουμε πιάσει πάτο, είναι καιρός να αντισταθούμε έστω και στις πιο απλές μορφές, όπως είναι η έμπρακτη άρνησή μας να συμμετέχουμε ενεργά στο σύστημα, να το στηρίζουμε συνειδητά με τις δημιουργικές μας δυνάμεις, νομιμοποιώντας το και αναπαράγοντάς το. Θέλουμε τη ζωή μας και τη θέλουμε τώρα.


ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΧΩΡΑΝΕ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ

Ψηφίζω σημαίνει γίνομαι συμμέτοχος όλων εκείνων που την επόμενη των εκλογών θα με εξαπατούν, θα με καταδυναστεύουν και θα μου στερούν κάθε ίχνος του ευ ζην και της αξιοπρέπειας. Είναι γελασμένος όποιος νομίζει ότι ο κοινωνικός μετασχηματισμός μπορεί να βαδίσει πάνω στα περιθώρια που αφήνει το υπάρχον συνταγματικό και θεσμικό σύστημα. Καμιά σημαντική αλλαγή στη σύγχρονη ιστορία δεν προήλθε μ’ αυτόν το δρόμο.

Το σύστημα καλλιεργεί και εκτρέφει πλάνες περί δημοκρατίας για να εξασθενεί τις δυναμικές παρουσίες και συγκρούσεις. Ο χώρος των μικρών κομμάτων, σχηματισμών και παρατάξεων, σε μια προσπάθεια να άρει την απολυτότητα του δικομματισμού και την εναλλαγή στην εξουσία, αποδεικνύεται βαλβίδα αποσυμπίεσης της κοινωνικής οργής, καθώς και στήριξη και δεκανίκι του πολιτικού συστήματος σε περιπτώσεις που το σύστημα συναντά δυσκολίες στην πραγμάτωση των αντιανθρώπινων στόχων του.

Η άρνηση συμμετοχής σε κάθε μορφή λογικής του «λιγότερο κακού» και γενικά η άρνηση στις εκλογές, είναι θέση ενάντια στα καθεστωτικά πολιτικά κόμματα, ενάντια στον κρατισμό, στον νεοφιλελευθερισμό, στον καπιταλισμό, στην οικονομία και συμβάλει στην κοινωνική αφύπνιση. Υποδηλώνει με τρόπο αυθόρμητο την αγανάκτηση για τις συνέπειες της λειτουργίας του πολιτικοοικονομικού γερασμένου και παρηκμασμένου συστήματος. Εναντιώνεται στην αποδοχή των νέων όρων της συναίνεσης. Αναδεικνύει την γύμνια της αστικής δημοκρατίας, την υστεροβουλία των κομμάτων της αριστεράς και την εγγενή δυσλειτουργία του καπιταλισμού γενικότερα. Αρνούμενοι να συμμετάσχουμε στις εκλογές, αφαιρούμε κάθε περιεχόμενο και κάθε νομιμότητα από τις επιδιώξεις τις άρχουσας τάξης για όλα όσα σχεδιάζει. Η γιορτή της αστικής δημοκρατίας δεν είναι τίποτα άλλο παρά κηδεία της Ελευθερίας.

Σαμποτάροντας τις εκλογές κερδίζουμε την νομιμοποίηση της χρεοκοπίας του κοινοβουλευτισμού στη συνείδηση του λαού και την κατεύθυνση της οικοδόμησης ενός ανώτερου τρόπου οργάνωσης της κοινωνίας, όπου μπορούμε να μιλάμε και να πράττουμε εμείς οι ίδιοι για τη ζωή μας και όχι να αναθέτουμε σε ανίδεους γραφειοκράτες και διαπλεκόμενους τα ατομικά και κοινωνικά ζητήματα, όπου μπορούμε να αυτό-οργανωθούμε και να αποφασίζουμε ελεύθερα με άμεση δράση αντιστεκόμενοι στη καταστολή, τις κάμερες, στο Κράτος ελέγχου.

Το σαμποτάζ στον εκλογικό θεσμό είναι μια στιγμή της συνεχούς και συνεπούς ρήξης ενάντια στο σύστημα της γενικευμένης αθλιότητας, ενός μέρους από το όλον της κοινωνικής ανατρεπτικής δράσης κάθε δρώντος υποκειμένου που ερωτοτροπεί με την ιδέα της καθολικής επαναστατικής χειραφέτησης και απελευθέρωσης. Για μια ζωή χωρίς δυνάστες και υποτελείς. Για έναν κόσμο λεύτερο και ανεξούσιο.

*ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΒΔΕΛΛΕΣ ΠΟΥ ΡΟΥΦΗΞΑΝ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΜΑΣ.

*ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΟΥΧΛΙΑΣΜΕΝΗ ΣΥΝΤΑΓΗ.

*ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ.

ΑΚΥΡΟ-ΑΠΟΧΗ

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΕΡΑΣΕ


- 30 χρόνια και βάλε επαγγελματικού ποδοσφαίρου, η προσδοκία καθιέρωσης ενός καθεστώτος ισονομίας αποτελεί «όνειρο θερινής νυκτός»। Πρωταγωνιστής ο ίδιος άνθρωπος, που πέρσι στο ματς με τον Παναθηναϊκό καταλόγισε ανύπαρκτο πέναλτι εις βάρος της αγαπημένης μας ομάδας με αποτέλεσμα την αλλοίωση αποτελέσματος εις βάρος μας. Έτσι και προχθές στο ματς με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, αρνήθηκε οφθαλμοφανές και καταφανέστατο πέναλτι στο 89΄ σε ανατροπή του Κάμπορα από τον Σαριέγκι. Μια παράβαση που είδε όλη η Ελλάδα και που μέχρι και ο ίδιος ο Σαριέγκι δήλωσε ότι έσπρωξε τον Κάμπορα και απόρησε πως ο Ντάκος δεν καταλόγισε την παράβαση, αλλά οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι του Nova να δηλώνουν πως «ο Κάμπορα έκανε θέατρο, γι’ αυτό οι αντιδράσεις των ποδοσφαιριστών του ΑΡΗ είναι χλιαρές»! Δυστυχώς οι προβλέψεις σε προηγούμενό μας άρθρο : http://andarsia.blogspot.com/2009/08/blog-post.html βεβαιώνονται με τον χειρότερο τρόπο και μάλιστα τη στιγμή που βρισκόμαστε στην αρχή ακόμα του πρωταθλήματος। Οι δηλώσεις του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή μας Κώστα Δράμπη, μας βρίσκουν απόλυτα σύμφωνους : «Αυτά συμβαίνουν εδώ και 40 χρόνια। Έχουμε αηδιάσει। Όλοι οι διαιτητές φοβούνται μήπως δεν κερδίσουν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός. Αν πάω πίσω θα σας λέω τέτοιες αδικίες μέχρι τα …Χριστούγεννα. Αυτό που είδαμε στο 85΄δεν ήταν πέναλτι, ήταν δυο φορές πέναλτι. Ακόμα και ο Τεν Κάτε θα το σφύριζε. Απορώ με τους Αθηναίους. Χαίρονται να κερδίζουν με αυτόν τον τρόπο και όταν πηγαίνουν στην Ευρώπη, όπου δεν τους βοηθάει κανένας, επιστρέφουν με τεσσάρες και πεντάρες. Δυστυχώς αυτά τα φαινόμενα είναι προέκταση της κοινωνίας μας. Δυστυχώς θα βρούμε και άλλα στο διάβα μας, διότι ο Παναθηναϊκός δείχνει να το θέλει πολύ το πρωτάθλημα, όπως και ο Ολυμπιακός. Θα μου πεις ας έκανε γκολ ο ΑΡΗΣ τα τετ α τετ. Αυτό είναι μια πικρία την οποία μπορείς να καταπιείς. Την αδικία δεν μπορείς.»
- Η Κ.Ε.Δ. «τιμώρησε» το «άτακτο» παιδί της Ντάκο, με αργία (ολιγοήμερες διακοπές στην Μύκονο μετ’ αποδοχών) μιας βδομάδας και έτσι το ματς Πανιωνίου-Παοκ θα διευθύνει ο Κύρκος, αντί του Ντάκου που είχε οριστεί εξ αρχής. Τα νέα ήθη της Κ.Ε.Δ., να προχωρεί σε σιωπηρές «τιμωρίες» και να μην δημοσιοποιεί βαθμολογίες και περαιτέρω εις βάρος αποφάσεις διαιτητών (αν υπάρχουν στην ουσία), δείχνει και το τι πρόκειται να ακολουθήσει στη συνέχεια του ποδοσφαιρικού τσίρκου. Η στάση της διαιτησίας απέναντι στην ομάδα μας φαίνεται ότι δεν θα αλλάξει καθόλου, τουλάχιστον όταν αυτή αγωνίζεται με κάποιον από τους ισχυρούς της Σούπερ Λίγδας, ή με κάποια ομάδα - «δορυφόρο» τους. ΑΔΕΡΦΙΑ ΑΡΕΙΑΝΟΙ ΑΓΡΥΠΝΕΙΤΕ ΚΑΙ …ΟΠΛΙΣΤΕΙΤΕ!
- Αρνητικός πρωταγωνιστής της ομάδας μας ο πολυδιαφημιζόμενος Σεμπάστιαν Αμπρέου, με δυο τετ α τετ απ’ αυτά που δεν χάνονται με τίποτα, αλλά ικανός να στείλει την μπάλα στην δική μας εστία με ημιγυριστή κεφαλιά από στημένη φάση σε φάουλ υπέρ του Παναθηναϊκού. Κάποιοι άλλοι επίσης που εδώ και καιρό στον αγωνιστικό χώρο σέρνονται, ενώ «στην μπίλια στο κόκκινο και στο μαύρο» προοδεύουν, συνεχίζουν να κατέχουν θέση στην ενδεκάδα, αφού αποτελούν «πολύτιμο κεφάλαιο και επένδυση» για την τσέπη κάθε μάνατζερ και επιχειρηματία που θεωρεί και έχει μετατρέψει την ομάδα σε «μαγαζί γωνία»…
- 1500 περίπου οπαδοί μας έκαναν αισθητή την παρουσία τους στο ΟΑΚΑ, με ιαχές και τραγούδια, παραδίδοντας μαθήματα κερκίδας και οπαδικής συμπεριφοράς.
- Τα δολοφονικά «ήθη» των μελών του GETTO CLUB της ΑΕΚ, που πριν 3 χρόνια εκτόξευαν φωτοβολίδες –στυλό ενάντια στους οπαδούς μας στην θύρα-1, θέλησαν να μιμηθούν και κάποιοι ακατονόμαστοι οπαδοί του βάζελου. Ένας οπαδός μας τραυματίστηκε, ευτυχώς ελαφρά, και από θαύμα γλίτωσε τα χειρότερα, όταν δέχτηκε φωτοβολίδα από στυλό, που τον βρήκε ξυστά στον λαιμό…
- Ο Γ. Ορφανός τιμήθηκε το Σάββατο, από το επίσημο φαν κλαμπ της Λίβερπουλ στην Θεσσαλονίκη, για «την γενικότερη συνεισφορά του στον αθλητισμό (!!!) και για την αμεσότητα με την οποία φρόντισε να εξασφαλίσει στους φίλους της Λίβερπουλ στη Θεσσαλονίκη περίπου 35 εισιτήρια για τον τελικό του Champions League του 2007, που έγινε στην Αθήνα κόντρα στην Μίλαν». Για 35 εισιτήρια ξεχνάς μέχρι και το τι πέρασες από τους ανάλογους νόμους της Θάτσερ! Αίσχος!

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

ΟΠΑΔΙΚΑ ΝΕΑ

- 4/8/2009. Η πρώτη σύλληψη της νέας σεζόν είναι γεγονός. Πριν καν ξεκινήσει το ελληνικό πρωτάθλημα, 16χρονος οπαδός του Παναθηναϊκού, συλλαμβάνεται από ασφαλίτες μετά το τέλος του ευρωπαϊκού ματς μεταξύ Π.Α.Ο. – ΣΠΑΡΤΑ ΠΡΑΓΑΣ, γιατί κατά την διάρκεια του παιχνιδιού άναψε ένα καπνογόνο. ΛΕΥΤΕΡΙΑ.
- 22/8/2009. 1η αγωνιστική, ΑΡΗΣ -ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ. Πολύ καλή ατμόσφαιρα από τους οπαδούς μας και αυτών του Ατρόμητου. Αλληλοσεβασμός, χωρίς υβριστικά συνθήματα και ακρότητες, μέσα σε φιλική ατμόσφαιρα. Αντιπροσωπεία των φιλάθλων Fentagin του Ατρόμητου, καταθέτουν στεφάνι στο σημείο μνήμης των Αρειανών οπαδών που «έφυγαν», που βρίσκεται στη θύρα-3 του «Κλεάνθης Βικελίδης». ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΟΠΑΔΟΙ.
- 29/8/2009. Στο ματς ΗΡΑΚΛΗΣ- ΑΡΗΣ, η Π.Α.Ε. Ηρακλής αρνείται να δώσει εισιτήρια στους οπαδούς μας, αν και τα τελευταία χρόνια σε ανάλογα παιχνίδια, η συμπεριφορά των οπαδών μας ήταν υποδειγματική. Η στάση των οπαδών του Ηρακλή είναι ανάλογη με αυτή της Π.Α.Ε. τους, αφού τηρούν «σιγή ιχθύος» ή μασούν τα λόγια τους για το θέμα των εισιτηρίων. Είναι λυπηρό τέτοια θέματα να γίνονται αφορμή για να χαλάσει μια σχέση οπαδών, που το τελευταίο χρόνο μάλιστα έδειχνε να γίνεται φιλική. Και αμφιλεγόμενη επίσης, γιατί καταργεί την επιθυμητή μετακίνηση των φιλάθλων σε όλα τα γήπεδα, πράγμα για το οποίο αγωνίζεται το οπαδικό κίνημα.
- Στο ίδιο ματς, πριν την έναρξη του παιχνιδιού, 1 οπαδός του γηραιού συλλαμβάνεται γιατί έχει μαζί του δυο κουτάκια μπύρες τα οποία δεν είχε ανοίξει (!!!) και καταδικάζεται για απείθεια με ποινή φυλάκισης 7 μηνών με τριετή αναστολή, χρηματική εγγύηση 500 Ε, εξάμηνη απαγόρευση εισόδου στο γήπεδο και επίσκεψη στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του όποτε αγωνίζεται ο Ηρακλής αλλά και ο ΑΡΗΣ. Ένας άλλος οπαδός του γηραιού (20χρονος στρατιώτης) θα περάσει από στρατιωτικό δικαστήριο με την κατηγορία της προσπάθειας απελευθέρωσης συλληφθέντα. ΛΕΥΤΕΡΙΑ.
- Ο πανηλίθιος οπαδός του Ηρακλή που στην εκκίνηση του ίδιου ματς εισέβαλε στον αγωνιστικό χώρο και χαστούκισε τον τερματοφύλακα μας Σηφάκη, καταδικάζεται σε 18 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή, απαγόρευση εισόδου για δύο χρόνια σε αγώνες του Ηρακλή και υποχρέωση να παρουσιάζετε στο τμήμα όταν αγωνίζεται ο γηραιός και ο ΑΡΗΣ. Άλλη μια βλακώδης πράξη που προσπαθεί να γκρεμίσει την πρακτική και το ρητό : «ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ» ΜΟΝΟ ΣΤΑ 90 ΛΕΠΤΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ.
- 2/9/2009. Σε φιλικό ματς στο Βόλο μεταξύ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΒΟΛΟΥ- ΑΡΗ, σημειώνονται οι γνωστές ψευτοβλαχομαγκιές από οπαδούς του Ολυμπιακού Βόλου προς τους οπαδούς μας που πήγαν να παρακολουθήσουν το ματς. Πέτρες εκσφενδονίζονταν στους οπαδούς μας κατά την διάρκεια του παιχνιδιού, ενώ οι ίδιοι θρασύδειλοι έσπασαν τα λεωφορεία που μετέφεραν τους φιλάθλους μας στον Βόλο.
- Οι ίδιοι ανεγκέφαλοι Ελληναράδες, στο φιλικό ματς μεταξύ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΒΟΛΟΥ- ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ, έβγαλαν το ρατσιστικό και φασιστικό τους μένος ενάντια στον ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού Σισέ, με ιαχές που παραπέμπουν σε χιμπατζή. Ανακοίνωση για το γεγονός υπάρχει από τον σύνδεσμο του ΑΡΗ Super-3 στις 9/9/2009, στην στήλη Νέα, στην κατηγορία Απόψεις με τίτλο «Κατάπτυστος ποδοσφαιρικός (κι όχι μόνο) ρατσισμός».
Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΩΝ ΗΛΙΘΙΩΝ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ.
- 10/9/2009. Η αρχική συμφωνία για παραχώρηση 3.000 εισιτηρίων από τον Παναθηναϊκό στους οπαδούς μας, για το επερχόμενο ματς ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ- ΑΡΗΣ, ακυρώνεται από την Ελληνική Αστυνομία, με αποτέλεσμα ο αριθμός των εισιτηρίων να κατέβει στα 1.000…ΕΛ.ΑΣ. ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ.
- 12/9/2009. Στο παιχνίδι ΑΡΗΣ -Π.Α.Σ. ΓΙΑΝΝΕΝΑ, επαναλαμβάνεται η ίδια εντυπωσιακή ατμόσφαιρα με αυτή του προηγούμενου εντός έδρας ματς. Εγκάρδια σχέση μεταξύ των οπαδών μας και αυτών της ομάδας των Ιωαννίνων. Αντιπροσωπεία οπαδών του Π.Α.Σ. καταθέτει στεφάνι στην μνήμη των νεκρών Αρειανών φιλάθλων. Μόνη παραφωνία η προκλητική συμπεριφορά 10 (ευτυχώς ελάχιστων) ηλίθιων οπαδών μας στην θύρα-1, που προκαλούσαν με χειρονομίες και ύβρεις τους οπαδούς της ομάδας των Ιωαννίνων. Τέτοια υποκείμενα θα πρέπει να διώχνονται με οποιονδήποτε τρόπο από τις τάξεις των οπαδών μας, αλλά και από όλα τα γήπεδα. ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΟΠΑΔΟΙ.
- 13/9/2009. Δυο οπαδοί του Παναθηναϊκού, 23 και 24 χρονών, σκοτώνονται και άλλοι έξι τραυματίζονται (δυο εξ αυτών πολύ βαριά), όταν μετά το ματς ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ- ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ στην Κομοτηνή, το βανάκι που μεταφέρει τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, συγκρούεται με άλλα 3 φορτηγά και ένα ακόμα όχημα, στο ύψος της Αταλάντης.. ΘΕΡΜΑ ΣΥΛΛΥΠΗΤΗΡΙΑ. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ.
- Από την πρώτη αγωνιστική έως τώρα, σε πολλά γήπεδα τοποθετήθηκαν πανό που εξέφραζαν άποψη, ενάντια στον νόμο Ορφανού – Ιωαννίδη, ενάντια στις κάμερες επιτήρησης, ενάντια στις συλλήψεις, ενάντια στα ηλεκτρονικά εισιτήρια, ενάντια στις εκλογές και το βουλευτικό πανηγύρι…
Μπράβο στα παιδιά από Πανσερραϊκό, Ατρόμητο, Αστέρα Τρίπολης…
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΜΟΝΤΕΡΝΟ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ.

ΜΕΤΑΛΑΣ ΡΟΥΦΙΑΝΟΜΠΑΤΣΟΣ

Από τότε που οι οργανωμένες ληστρικές συμμορίες εξελίχθηκαν και συνασπίστηκαν σε μια οντότητα που ονομάσανε Κράτος, είχαν σαν βασικό μέλημα την διατήρηση της παρασιτικής τους ύπαρξης ενάντια στην κοινωνία. Οτιδήποτε εξέφραζε την αντίρρηση και την διαφωνία του ενάντια στο Κράτος, έπρεπε να καταγραφεί, να ελεγχθεί, να εκμηδενιστεί. Πόσο μάλλον οτιδήποτε επιζητούσε έμπρακτα την ανατροπή του. Έπρεπε να κατασταλεί. Για να προλαμβάνει τέτοιου είδους καταστάσεις το Κράτος, έπρεπε να γνωρίζει τις κινήσεις και να τις ελέγχει πριν πάρουν οργανωμένη και καθολική μορφή. Έτσι συνήθως «έμπαζε» δικούς του ανθρώπους, για να μπορούν να συλλέγουν πληροφορίες για καθέναν και καθετί που του φαινόταν εχθρικό και ανατρεπτικό. Τους λεγόμενους ρουφιάνους.
Από τότε μέχρι σήμερα, το σκηνικό επαναλήφθηκε αμέτρητες φορές, μόνο που σήμερα η εξέλιξη της τεχνολογίας στα χέρια της εξουσίας φαίνεται να αντικατέστησε τους χαφιέδες με τεχνολογικά μέσα καταγραφής. Κοριούς, κάμερες υψηλής ανάλυσης, παρακολουθήσεις και καταγραφή τηλεφωνικών συνομιλιών, έλεγχος e-mails και διαδικτυακών επαφών, κατασκοπευτικούς δορυφόρους…
Ή μήπως οι παραδοσιακοί ρουφιάνοι συνεχίζουν να δρουν ανενόχλητα, παράλληλα με τα υπερσύγχρονα μέσα τεχνολογικού ελέγχου; Τα παραδείγματα πολλά. Όπως όλα δείχνουν οι (παρα)κρατικοί και οι επίσημοι κρατικοί χαφιέδες κυκλοφορούν κατά πολλοί (οπλισμένοι ή μη) ανάμεσα στην κοινωνία. Πρόσφατο παράδειγμα το περιστατικό με τον ασφαλίτη-μεταλά Χρήστο Γιαννακούλη.








Ο εν λόγω μπάτσος, που διατηρεί μαγαζί με ρούχα μουσικό υλικό στην Αθήνα, στην περιοχή του Μοναστηρακίου με το όνομα «Ξήγας», αφοπλίστηκε (αφού τράβηξε και πιστόλι) και παραδόθηκε στους ανωτέρους του, από οικοδόμους, όταν αναγνωρίστηκε να παρακολουθεί, μαζί με δυο άλλους συναδέλφους του, πορεία για την πρωτομαγιά το 2003. Αξίζει να σημειωθεί ότι μαζί του έφερε και ταυτότητα σπουδαστή του Τ.Ε.Ι. Αθήνας... Από τότε μέχρι σήμερα η χαφιέδικη δράση του «Ξήγα» (τύφλα να ‘χουν οι ξηγημένοι) συνέχιζε να υφίσταται, αφού με το προσωπείο του «Ροκά» διοργάνωνε συναυλίες METAL συγκροτημάτων (κυρίως THRASH) σε διάφορα μαγαζιά της πρωτεύουσας. Αυτό του έδινε το άλλοθι να κυκλοφορεί σε underground και νεολαιίστικους χώρους και να φακελώνει ανυποψίαστους νέους.
Η χαφιέδική του πορεία φαίνεται να τελειώνει κάπου εδώ, αφού η δημοσίευση του περιστατικού σε πολλές ιστοσελίδες, mails και έντυπα γνωστοποίησε το ρόλο του σε μεγάλο αριθμό νεολαίων.


[ «Το μικρό περίστροφο είχε μια σφαίρα ακόμη. Θα κατέβει από το αυτοκίνητο. Έστρεψα την κάνη στον κρόταφο και του τίναξα τα μυαλά στον αέρα. Θα πεθάνει χωρίς ούτε έναν στεναγμό. Θα ριγήσει για μια στιγμή και μετά θα μείνει ακίνητος για πάντα… Η τελευταία μου κίνηση πριν απομακρυνθώ ήταν να κατουρήσω το πτώμα του. Ήταν η τελετή πού άξιζε σε κάθε ρουφιάνο.» (Edward Bunker ΄΄Σαν ένα άγριο κτήνος΄΄) ]

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009

ΓΟΥΡΟΥΝΟΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Για μια ακόμα φορά γίναμε μάρτυρες μιας κατάστασης που τείνει να γίνει καθημερινή. Συνεχώς ακούμε για τυχαίες εκπυρσοκροτήσεις, ξυλοδαρμούς, βασανισμούς, κλοπές, προστασία...και ότι άλλο βάζει ένας βρώμικος νους. Και όλα αυτά από αστυνομικά όργανα. Είναι επίσης αποδεδειγμένο πως αυτά που βγαίνουν στην δημοσιότητα είναι απειροελάχιστα σε σχέση μ΄αυτά που δεν μαθαίνουμε ποτέ, είτε γιατί αποκρύβονται και κουκουλώνονται από τους υφισταμένους τους (διοικητές, υπουργούς, δημοσιογράφους, εισαγγελείς κ.λπ.), είτε γιατί τα θύματα φοβούνται να δημοσιοποιήσουν τα περιστατικά. Κάποια περιστατικά με πρωταγωνιστές μπάτσους, τα μαθαίνουμε επίσης από διάφορες σελίδες και δίκτυα κοινωνικής αντιπληροφόρησης που δεν έχουν όμως πολύ μεγάλη εμβέλεια, με αποτέλεσμα τα περιστατικά να γίνονται γνωστά σε μικρή μερίδα κόσμου.

Στις 4 Σεπτέμβρη, στην συμβολή των οδών Σόλωνος και Χαριλάου Τρικούπη, στο κέντρο της Αθήνας, κάποιοι πιτσιρικάδες που κάναν γκράφιτι, συλλαμβάνονται από μονάδες της ΟΠΚΕ.
Κάποιοι που είναι μπροστά στο περιστατικό, αντιδρούν και διαμαρτύρονται στους μπάτσους για τον λόγο της σύλληψης και για την βιαιότητα της σύλληψης. Οι μπάτσοι ρίχνουν χειροβομβίδες κρότου στον κόσμο που τους αποδοκίμαζε. Στη συνέχεια καταφθάνουν και μονάδες της νεοσύστατης μηχανοκίνητης μπατσοομάδας "Δέλτα" και αρχίζουν να προκαλούν βρίζοντας και χτυπώντας κόσμο στο σωρό. Δακρυγόνα, ασφυξιογόνα, γκλομπς και άγριοι ξυλοδαρμοί περαστικών και νεολαίων συνθέτουν το σκηνικό. Εφοδιασμένοι από τη Δημοκρατία με καινούργιας τεχνολογίας όπλα, επιτίθενται σε νεαρούς συλλαμβάνουν 4 από αυτούς, τους ρίχνουν στο δρόμο, τους βρίζουν, τους ξυλοκοπούν, τους περνούν χειροπέδες, και συνεχίζουν να τους ξυλοκοπούν ξανά και ξανά μέχρι και τον 6ο όροφο της ΓΑΔΑ, όπου βρίσκεται η υπηρεσία προστασίας πολιτεύματος Μάλιστα για να αναδείξει την πραγματική ουσία του πολιτεύματος ένας τραμπούκος της "Δ" βγάζει το όπλο του, σημαδεύει και απειλεί να πυροβολήσει το συγκεντρωμένο κόσμο που διαμαρτύρεται, σύμφωνα με μαρτυρίες. Στον 6ο της ΓΑΔΑ συνειδητοποιώντας τη σοβαρότητα των τραυμάτων που δεν κρύβονται στα σώματα των συλληφθέντων, πριν αναγκαστούν να τους μεταφέρουν στο νοσοκομείο και προκειμένου να καλύψουν/δικαιολογήσουν τις πράξεις των συναδέλφων τους, χρεώνουν τους συλληφθέντες, χωρίς καμία απολύτως απόδειξη, με κακουργήματα και συνοδευτικά πλημμελήματα για κατοχή εκρηκτικών, πρόκληση επικίνδυνων σωματικών βλαβών και αντίσταση κατά της αρχής, παρά τις κάθετα αντίθετες μαρτυρίες όσων είδαν τι πραγματικά έγινε. Πρόκειται για πάγια τακτική της Αστυνομίας, όταν βρίσκεται έκθετη για απαράδεκτη βίαιη συμπεριφορά, λένε νομικές πηγές. Αποδίδει στους συλληφθέντες ανύπαρκτες κατηγορίες και αλλοιώνει τα πραγματικά περιστατικά, προκειμένου να αποφύγει τον ποινικό έλεγχο των στελεχών της. Κάτι ανάλογο είχε επιχειρήσει άλλωστε να κάνει στην υπόθεση της ζαρντινιέρας και τον άγριο ξυλοδαρμό του Κύπριου φοιτητή. Όμως εκεί την εξέθεσαν οι κάμερες.

Ένας εκ των συλληφθέντων, 27χρονος, έχει μώλωπες και κακώσεις σε όλο σχεδόν το σώμα του. Όπως είπε, αστυνομικοί της ομάδας Δέλτα, τον συνέλαβαν και άρχισαν να τον χτυπούν και να τον βρίζουν. Κάποιος τον έπιασε από τον λαιμό, τον σήκωσε στον αέρα και τον πέταξε στο έδαφος ενώ άλλοι τον χτυπούσαν με κλοτσιές στο στήθος και τα πλευρά. Μόλις εκτονώθηκαν, τον έδεσαν σ' ένα δένδρο και μαζί με άλλους 4 συλληφθέντες, τους οδήγησαν με βαν στη ΓΑΔΑ. Εκεί, όταν διαπίστωσαν τη σοβαρότητα του τραυματισμού του, τον μετέφεραν στον Ευαγγελισμό με τρύπα στον πνεύμονα, από πλευρό που καρφώθηκε στο σημείο και έσπασε από τα χτυπήματα των μπάτσων με κλωτσιές, γροθιές και γκλομπιές.
1 μήνα σχεδόν πριν τις εκλογές, πολύ κοντά στο σημείο που δολοφονήθηκε ο μαθητής Αλέξης Γρηγορόπουλος, το Κράτος που αντικατέστησε τη Χούντα (μόνο στο όνομα και όχι στις πρακτικές της) γιόρτασε φέτος μ΄αυτόν τον τρόπο τα 35 του χρόνια "αποκατάστασης"...

Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΗΣ ΓΡΙΠΗΣ


Η χρονική στιγμή που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας μίλησε για την χειρότερη πανδημία των τελευταίων 40 χρόνων (αν και τα κρούσματα μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν ελάχιστα) και η αύξηση των μετοχών συγκεκριμένων φαρμακοβιομηχανιών, μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί. Λίγες βδομάδες πριν ακόμα ο Π.Ο.Υ. μιλήσει για την «πανδημία της γρίπης», οι πωλήσεις, οι μετοχές και τα κέρδη κάποιων φαρμακευτικών εταιρειών εκτινάχθηκαν ξαφνικά στα ύψη. Οι 5 φαρμακοβιομηχανίες που έχουν την πατέντα του εμβολίου, η αμερικανική Baxter, η βρετανική G.S.K., η ελβετική Novartis, η γαλλική Safoni/Avents και η βρετανοσουηδική Astra Zeneca, θα εισπράξουν περίπου 10 δις δολάρια, μέχρι σήμερα, για να αντιμετωπίσει ο πλανήτης το ενδεχόμενο της πανδημίας του ιού της γρίπης.
Πριν καν κυκλοφορήσει το εμβόλιο κατά του ιού, 7 δις δολάρια κατέληξαν στις εταιρείες μόνο από τις παραγγελίες. Περισσότερες από 50 κυβερνήσεις παρήγγειλαν ή διαπραγματεύονται την αγορά εκατομμυρίων εμβολίων, κάτι που σημαίνει κέρδη δις σε ελάχιστο χρονικό διάστημα στα ταμεία φαρμακευτικών μεγαλοεταιρειών. Για την G.S.K. οι νέες πωλήσεις των εμβολίων θα εκτοξεύσουν τα κέρδη κατά 1,8 δις δολάρια από πωλήσεις στον αναπτυγμένο κόσμο και κατά 1,2 δις από τις πωλήσεις στον αναπτυσσόμενο. Η εν λόγω εταιρεία, πριν μερικά χρόνια από τη γρίπη των πτηνών, σημείωσε αύξηση 14% στα καθαρά της κέρδη και 11% αύξηση στις πωλήσεις.
Για την Baxter, παρουσιάστηκε αύξηση 8% στα καθαρά της κέρδη ύψους 600 εκατ. δολαρίων.
Τα δισεκατομμύρια αυξάνονται όταν στην λίστα μπαίνουν και οι εταιρείες που πουλάνε τα Tamiflu και τα Relenza. Η εταιρεία Roche π.χ. δέχθηκε «ξαφνική» παραγγελία για 3 εκατ. δόσεις Tamiflu από το Μεξικό. Η εταιρεία που παράγει το Relenza, δέχθηκε παραγγελία 50 εκατ. σκευασμάτων από την βρετανική κυβέρνηση. Αυτά είναι τα άμεσα κέρδη, γιατί τα έμμεσα κονδύλια ρέουν από κυβερνητικά κανάλια. Το Κογκρέσο, μετά από αίτηση της κυβέρνησης των Η.Π.Α., ενέκρινε ποσό 1,5 δις δολαρίων για την λήψη μέτρων κατά της ασθένειας, ενώ και η Ε.Ε, άρχισε ήδη να διοχετεύει κάποια από τα δισεκατομμύρια που πρόκειται να χρηματοδοτήσει από τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό σε πειράματα, έρευνες και αγορές. Η ελληνική κυβέρνηση παρήγγειλε 8 εκατ. δόσεις του νέου εμβολίου αξίας εκατ. ευρώ. Όλα αυτά θα τα εισπράξουν οι εταιρείες που συνεργάζονται με τον Π.Ο.Υ. και έχουν ήδη πάρει σειρά για χρηματοδότηση ερευνών και μελετών πάνω στη νέα γρίπη.
Πάνω στη ζωή μας, την υγεία μας και την αγωνία μας, έχει στηθεί ένα τρελό πανηγύρι κέρδους από κυβερνήσεις, κρατικούς οργανισμούς και βιομηχανίες φαρμάκων. Και αν η νέα γρίπη είναι είτε ένας φτιαχτός εργαστηριακός ιός, είτε μια εξέλιξη ιατρικών πειραμάτων, παρεμβολών και μεταλλάξεων, είτε ένας ιός «από το πουθενά», το λιγότερο που μπορούμε να πούμε είναι :
ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ.

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009

ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΟΥΛΟΙ

Είναι σαφές πως το Κράτος και τ’ Αφεντικά για να ισχυροποιήσουν την Οικονομία τους, να καθυποτάξουν και να διαχωρίσουν τους εργαζόμενους ώστε να εξασφαλίσουν την πολυπόθητη γι’ αυτούς «κοινωνική ειρήνη» και νεκρική σιγή στο εσωτερικό των χωρών δικαιοδοσίας τους, μηχανεύονται διάφορους τρόπους. Εκτός από τους μετανάστες που χρησιμοποιούν (εκβιαστικά) για να ρίξουν το εργατικό κόστος με όλα τα επακόλουθα (ρατσισμός, εθνικισμός, ξενοφοβία, διάσπαση των εργαζομένων, απόδοση ευθυνών στους μετανάστες για όλα τα δεινά που γεννά, παράγει και αναπαράγει ο καπιταλισμός, πειραματισμός κατασταλτικών μέτρων κ.λπ.), έχουν εφεύρει και άλλους τρόπους για τη διάσπαση της εργατικής τάξης και την διάλυση της εργατικής της συνείδησης.
Και στο παρελθόν και στο παρόν, (και πιθανόν στο μέλλον) υπάρχουν περιπτώσεις παγκόσμια, που δεν χρειάστηκαν οι εξωτερικοί μετανάστες να είναι η αφορμή των εξουσιαστικών μεθοδεύσεων ενάντια στην κοινωνία. Εσωτερικοί μετανάστες, γυναίκες, ανήλικα παιδιά, ανειδίκευτοι, συντεχνίες, εργάτες ορισμένου χρόνου, «αντιπαραγωγικοί», συμβασιούχοι, φοιτητές, μεσήλικες…(…μαύροι, άσπροι, πράσινοι, χοντροί, αδύνατοι, άσχημοι, έγγαμοι ή άγαμοι, βραδυκίνητοι, φυσιολάτρες, άθεοι, επαρχιώτες, βλάχοι, Πόντιοι, πολυγαμικοί, υγιεινιστές…) είναι ιδανικές περιπτώσεις, που αντί για τους αλλοδαπούς χρησιμοποιήθηκαν ή θα μπορούσαν κάλλιστα να χρησιμοποιηθούν από τους εξουσιαστές για να προκαλέσουν την διάσπαση και τον ανταγωνισμό στη κοινωνία.
Κάποιες αναφορές σε περιπτώσεις του χθες και του σήμερα θα μας καταστήσουν ικανούς να καταλάβουμε λίγα πράγματα από τα πολλά που έχουν στο οπλοστάσιό τους οι Κρατούντες, για να μας κρατούν διαιρεμένους και να συνεχίζουν την καταπίεση και την εκμετάλλευσή μας, αλλά κυρίως να μας έχουν σε μια παθητική κατάσταση, ανήμπορους και άβουλους, για να μην μπορούμε να ανατρέψουμε το καθεστώς της γενικευμένης εξουσιαστικής σήψης. Η ιστορία όμως έχει να αναδείξει αγώνες και μάχες της κοινωνίας για την καλυτέρευση των συνθηκών ζωής, αλλά και για την κατάκτηση του ιστορικού προορισμού της. Την Ανατροπή Κράτους και Κεφαλαίου.


Η Καβάλα έχει συνδέσει τη μοίρα της με τα καπνά. Η παραγωγή και η επεξεργασία τους ήταν όχι μόνο οικονομική πηγή, αλλά και άξονας κοινωνικής ζωής της πόλης. Οι ιστορίες μιλάνε για προσφυγιά, φτώχεια, κοινωνικές επαναστάσεις, πολέμους. Μιλάνε για την εποχή όπου ο καπνός ήταν κέντημα στα χέρια δεκατριών χιλιάδων εργατών, στα φημισμένα καπνομάγαζα της Καβάλας. Τ’ αφεντικά, ανάλογα με την παραγωγή, καθόριζαν και την αμοιβή των εργατών. Συνέβαινε σε πολλά μαγαζιά να υπάρχουν ανάμεσα στους εργάτες αδύναμα χέρια. Και αν αυτά τα χέρια, μετά το οχτάωρο, ζύγιζαν στη πλάστιγγα λιγότερα κιλά καπνού, δεν είχαν μέλλον στη δουλειά. Το αφεντικό θα τους έδιωχνε. Για να υποστηρίζουν οι πιο δυνατοί εργάτες τους αδύναμους συναδέλφους ή συμπληρώνανε αυτοί την υπολειπόμενη παραγωγή ή απειλούσαν ότι θα φύγουν όλοι μαζί. Έτσι κρατούσαν τους «αδύναμους» στη δουλειά. Οι καπνεργάτες –από τα πρώτα εργατικά σωματεία που ιδρύθηκαν- έδωσαν σκληρούς αγώνες για τις συνθήκες δουλειάς και τα μεροκάματά τους. Η πρώτη μεγάλη απεργία έγινε το 1924 για τα ανεπεξέργαστα την δεκαετία του ’30, όταν άλλαξε η κλασσική επεξεργασία του καπνού και καθιερώθηκε η μέθοδος της «τόγκας» για να πέσει το κοστολόγιο και το καπνεμπόριο να γίνει ανταγωνιστικό, αυξήθηκε η παραγωγικότητα, αλλά ο νόμος προσέφερε πλέον δουλειά μόνο στις γυναίκες. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ξεσπάσουν απεργίες και καταλήψεις. Αίτημά τους να ανοίξουν ξανά τα καπνομάγαζα με μισούς άντρες, μισές γυναίκες. Οι έμποροι αρνούνταν, γιατί στις γυναίκες έδιναν τα μισά λεφτά απ’ αυτά που ζητούσαν οι άντρες.



Μια ανάλογη ιδιάζουσα περίπτωση είναι αυτή των εσωτερικών μεταναστών εργατών (μινγκόνγκ) στην Κίνα, οι οποίοι κατάγονται από διάφορες πόλεις και χωριά και έχουν μετακομίσει στην επαρχία Γκουάνγκ Ντονγκ, στο κατεξοχήν κέντρο κατασκευής παιχνιδιών, όπου δουλεύουν κάτω από άθλιες οικονομικές και εργασιακές συνθήκες. Ο δήμος, για να εξασφαλίσει την απασχόληση των μινγκόνγκ, υλοποιεί ένα ευρύτατο πρόγραμμα συντήρησης των υποδομών χάρη στα κονδύλια από το «Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης» που ψήφισε η κυβέρνηση. Έτσι η επαρχία αυτή έχει μετατραπεί σε ένα γιγάντιο εργοτάξιο στο οποίο δουλεύουν χιλιάδες εργάτες. Από το καλοκαίρι του 2008, η κινεζική κυβέρνηση προσπαθεί να αποδώσει το σύνολο των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι βιομηχανίες της στη διεθνή κρίση. Ο υπεύθυνος για τον κυβερνητικό οικονομικό σχεδιασμό στην ύπαιθρο, ανακοίνωσε τον Ιανουάριο ότι 20 εκ. εσωτερικοί μετανάστες έχασαν τη δουλειά τους, δεν βρήκαν άλλη θέση εργασίας και επέστρεψαν στον τόπο τους εξαιτίας της μείωσης της οικονομικής δραστηριότητας στη μεταποίηση. Μέσα στο πρώτο δίμηνο του 2009 καταργήθηκαν 66.000 θέσεις εργασίας ενώ το ωρομίσθιο μειώνεται κατακόρυφα. Τα Νο 1 θύματα αυτής της κρίσης είναι οι εσωτερικοί μετανάστες, οι οποίοι τις περισσότερες φορές που κινητοποιούνται στους εργατικούς τους αγώνες, δεν διαδηλώνουν για την απώλεια της θέσης εργασίας τους, αλλά για να διεκδικήσουν τους απλήρωτους μισθούς από τα δεδουλευμένα τους. Μόλις ικανοποιηθεί το αίτημά τους, εξαφανίζονται για να αναζητήσουν καινούρια δουλειά…



Άλλη μια περίπτωση είναι αυτή που οικοδόμησε το ημεδαπό οικονομικό θαύμα, προπολεμικά, μεσοπολεμικά και μεταπολεμικά. Οι πρόσφυγες κατέφευγαν κατά χιλιάδες στις μεγάλες πόλεις, ζώντας κάτω από άθλιες συνθήκες στις γνωστές προσφυγικές παραγκουπόλεις, εξαναγκαζόμενοι να δουλεύουν με άθλια μεροκάματα, ρίχνοντας το εργατικό κόστος προς τέρψη -και βάσει σχεδίου- των Αφεντικών. Την ίδια περίοδο παρατηρείτε και μια άνευ προηγουμένου μετακίνηση (εσωτερική μετανάστευση) από ανθρώπους της επαρχίας, οι οποίοι μη μπορώντας να ανταπεξέλθουν οικονομικά στις περιφέρειες στις οποίες ζούσαν, μετακόμιζαν στα μεγάλα αστικά κέντρα, αναζητώντας δουλειές (μαύρες και κακοπληρωμένες) στα εργοστάσια, σε μια εποχή που άρχιζε να ανθεί η αστικοποίηση και η βιομηχανοποίηση. Από το αίμα και τον ιδρώτα αυτών των προσφύγων και εσωτερικών μεταναστών εδραιώθηκε και ισχυροποιήθηκε το ελληνικό καπιταλιστικό μπουρδέλο.




ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ.
ΕΝΙΑΙΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟΙ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ.